Wat de omgeving het eerst opvalt aan een Tesla, zijn de uiterlijkheden: het grote scherm, de mooie lijn, de omvang,... Maar ik vind dat de Tesla pas echt tot zijn recht komt als iemand ermee kan (mee)rijden.
Op autostrades is cruise control gezellig en comfortabel rijden, en dat is allemaal wel leuk en gemakkelijk, maar het is pas aan de lichten dat Het Beest wordt losgelaten. Het Beest = de onwaarschijnlijke acceleratie die ik zelfs in mijn 70D mag ervaren. Om nog maar te zwijgen over de P85D's onder jullie...
Ik ben nooit echt bezig geweest met "optrekken aan de lichten" (zoals men dat in België zegt), maar als je aan de top van de pikorde zit, tja dan... is het moeilijk om dat niét te doen . Dan denk ik: "Hallo, uitgebouwde GTI die al op de gas aan het duwen is.", "He daar, Porsche Panamera die al een poosje in mijn rug rijdt en nu aan de lichten me zou willen passeren!" "Hola, motorijder, die op mijn rijvak naast en voor me komt staan, met de gedachte dat hij toch veel sneller zal vertrekken." Dit feestje gaat dus niet door voor hen .
En dat accelereren is niet met gierende banden en brullende motor, maar stil gemak en waardigheid...
Alleen jammer dat je de verbaasde gezichten niet kan zien, die zitten te ver in de achteruitkijkspiegel . Het is kinderachtig, het is macho, het is eigenlijk onnozel, maar het is "my guilty pleasure" . Herkenbaar?
Ow ja, en de échte autoliefhebbers (die die benzine moeten ruiken en decibels moeten horen) zullen dan wel minimaliserend doen over dat acceleratievermogen, dat sportief rijden veel meer is dan dit alleen, maar in de praktijk is het enkel de acceleratie die verschil maakt, helaas. De meesten rijden niet naar het werk via een Formule I-circuit.
Op autostrades is cruise control gezellig en comfortabel rijden, en dat is allemaal wel leuk en gemakkelijk, maar het is pas aan de lichten dat Het Beest wordt losgelaten. Het Beest = de onwaarschijnlijke acceleratie die ik zelfs in mijn 70D mag ervaren. Om nog maar te zwijgen over de P85D's onder jullie...
Ik ben nooit echt bezig geweest met "optrekken aan de lichten" (zoals men dat in België zegt), maar als je aan de top van de pikorde zit, tja dan... is het moeilijk om dat niét te doen . Dan denk ik: "Hallo, uitgebouwde GTI die al op de gas aan het duwen is.", "He daar, Porsche Panamera die al een poosje in mijn rug rijdt en nu aan de lichten me zou willen passeren!" "Hola, motorijder, die op mijn rijvak naast en voor me komt staan, met de gedachte dat hij toch veel sneller zal vertrekken." Dit feestje gaat dus niet door voor hen .
En dat accelereren is niet met gierende banden en brullende motor, maar stil gemak en waardigheid...
Alleen jammer dat je de verbaasde gezichten niet kan zien, die zitten te ver in de achteruitkijkspiegel . Het is kinderachtig, het is macho, het is eigenlijk onnozel, maar het is "my guilty pleasure" . Herkenbaar?
Ow ja, en de échte autoliefhebbers (die die benzine moeten ruiken en decibels moeten horen) zullen dan wel minimaliserend doen over dat acceleratievermogen, dat sportief rijden veel meer is dan dit alleen, maar in de praktijk is het enkel de acceleratie die verschil maakt, helaas. De meesten rijden niet naar het werk via een Formule I-circuit.