Na enkele maanden rondgeneusd te hebben op deze site en na enkele telefonische contacten met eigenaars waaronder een bezitter van het eerste uur, hebben we na een proefrit dan toch half oktober van vorig jaar onze model S besteld. Enkele maanden wachten met dagelijks inloggen om de vooruitgang te volgen en eind februari dit jaar stond hij te blinken in Aartselaar.
Tot nu toe niets dan leute en plezier beleefd maar begin Juli zouden we dan vertrekken op ons jaarlijks verlof naar Italië met de gekende voorafgaandelijke vragen: waar staan de superchargers, welke moeten we aandoen, zal er een plaats vrij zijn als we daar aankomen, hoe lang gaan we onderweg zijn, gaan we ter plaatse wel kunnen opladen in ons hotel zowel in Zwitserland als in Italië?
Wel kort samengevat: het was fantastisch: nog nooit hebben we zo ontspannen gereisd: vooraf even geoefend met lege valiezen voor een zo efficiënt mogelijke opstelling (met op aanraden van mijn dochter een foto om de kofferschikking vast te leggen) en zaterdag om 6 uur ’s morgens vertrokken (dochter, de 2 kinderen van de zoon, mijn vrouw en ik) richting Metz kwestie daar om 8 u 30 aan te komen voor een bezoekje aan de Leclerc (belofte aan de kleinkinderen) en zie bij aankomst 8 lege stallen. Na ½ uurtje Leclerc en koffietje zijn alle stallen minus een bezet door Franse Tesla’s die een promotierit hielden. Wij op weg naar Achern waar we weer als enige stonden te laden terwijl we een bezoekje brachten aan de McDonalds (dat heb je met kleinkinderen) om van daaruit door te reizen naar Eggerkingen. Opnieuw 4 vrije plaatsen en een prachtig uitzicht vanuit de tuin van het Mövenpickhotel. Vervolgens ging ons laatste stukje voor de dag naar het Vierwoudstedenmeer waar we een nachtje zouden verblijven bij Zwitserse vrienden die een Gartenbau runnen en we bijgevolg aan een rode 3-fasenstekker konden bijladen. De volgende dag onze intrek genomen voor 3 dagen in hotel Seeblick waar ik de baas meenam voor een proefritje met als gevolg dat onze S ’s nachts in zijn garagebox mocht verblijven aangesloten aan een gewoon stopcontact (11km/u via een Goobay Adapter geaarde koppeling op Zwitserse stekker). Op een avond toch eenmaal via Beckenreid gereden om met het oog op de terugreis de omgeving te verkennen en dit was onze eerste en enige ontgoocheling: drie van de vier stallen waren ge-ICE-ed (vermoedelijk aan het dineren in het nabije restaurant).
Donderdagmorgen zijn we dan volledig opgeladen verder gereden naar onze eindbestemming tussen Venetië en Triëste en ook hier verliep alles heel vlotjes: niet het minste oponthoud aan de Gothardtunnel, alle stallen vrij in Monte Ceneri alsook in Verona waar we genoten van een heerlijke lunch in het Crowne Plaza. Aangekomen in ons hotel vroeg ik of het eventueel mogelijk was om te laden en ook hier een rode 3-fasenstekker en zowaar een privéstaanplaats.
Kortom daar waar het vroeger zo ver mogelijk rijden was, even stoppen om te tanken, vlug iets eten of drinken hebben wij nu nog nooit zo relaxed gereisd.
Ook de terugreis verliep volgens het hogervermelde stramien waarbij Mulhouse juist geopend was en ook daar waren we de enige om te laden (hopelijk worden de lijnen op de grond nog aangepast want ze komen niet juist overeen met de stallen).
